چادر نشینی و کمپینگ بهاره؛ پیوند سنت و زنـدگـی امروز در کـویت؛
با آغاز هر فصل زمستان، موسم چادرنشینی بهاری بار دیگر در کویت جان میگیرد؛ موسمی که یکی از برجستهترین جلوههای میراث مردمی و از نزدیکترین عناصر به هویت ملی کویتی به شمار میرود. در این ایام، چادرهای بهاری در شمال و جنوب کشور برپا میشوند و منظرهای آشنا و دلنشین را برای شهروندان و مقیمان رقم میزنند.
این موسم که از ۱۵ نوامبر آغاز شده و تا ۱۵ مارس ۲۰۲۶ ادامه دارد، صرفاً یک فعالیت تفریحی زمستانی نیست، بلکه آیینی اجتماعی و فرهنگی است که افراد جامعه را به یکدیگر نزدیکتر میکند و ارزشهایی چون مهماننوازی، سخاوت، همبستگی و همنشینی را تقویت میکند.
چادرهای بهاری که در کنار یکدیگر برپا میشوند، همچون روستاهایی کوچک در دل صحرا جلوه میکنند؛ روستاهایی که شبها با نور چراغها روشن میشوند، عطر قهوه عربی در آنها میپیچد و گرمای آتش، فضای گفتوگو و دورهمیهای صمیمانه را فراهم میسازد.

در هر سال، کویتیها با برپایی این چادرها بار دیگر نشان میدهند که با وجود حرکت در مسیر توسعه و زندگی مدرن، صحرا همچنان جایگاهی ثابت در دلهایشان دارد. آنان به این فضا بازمیگردند تا آرامش، سکوت و صفای زندگی صحرایی را تجربه کنند. بهتدریج، چادرنشینی به سبکی از زندگی تبدیل میشود که مردم را گرد هم میآورد و فرصتی برای دوری از شلوغی شهر و ریتم پرشتاب زندگی روزمره فراهم میکند.
در این فضا، خانوادهها و دوستان به گفتوگو، تفریح، انجام ورزشها و بازیهای سنتی و مردمی میپردازند و لحظاتی سرشار از صمیمیت و آرامش را تجربه میکنند؛ لحظاتی که پیوندی زنده میان گذشته، حال و هویت فرهنگی کویت برقرار میسازد.


